شیر برنج

مقدمه:

شیر برنج یا "آش شیر"، قدیمی‌ترین دسر ایرانی است که سادگی‌اش، راز ماندگاری آن است. این غذا که هم به عنوان دسر و هم به عنوان شام سبک (به خصوص در زمستان و ماه رمضان) سرو می‌شود، بافتی کرمی و لطیف دارد. شیر برنج برخلاف شله‌زرد، شکر ندارد (یا کم دارد) و شیرینی‌اش را موقع خوردن از مربا یا شیره می‌گیرد.

بخش اول:

آماده‌سازی

۱. برنج:

مثل شله‌زرد، از برنج نیم‌دانه معطر ایرانی استفاده کنید. آن را چند ساعت خیس کنید (بدون نمک).

۲. شیر:

شیر پرچرب محلی طعم شیر برنج را عالی می‌کند. اگر از شیر کم‌چرب استفاده می‌کنید، اضافه کردن کمی خامه در انتهای پخت، بافت آن را مخملی می‌کند.

بخش دوم:

پخت دومرحله‌ای

۱. پخت با آب:

اشتباه رایج این است که برنج را از همان ابتدا با شیر می‌پزند. شیر زود می‌سوزد و سر می‌رود و برنج در شیر دیر می‌پزد. ابتدا برنج را با ۲ پیمانه آب بپزید تا آبش کشیده شود و برنج کاملاً نرم و شکفته شود.

۲. اضافه کردن شیر:

وقتی برنج نرم شد، شیر را اضافه کنید. حرارت را زیاد کنید تا شیر بجوشد، سپس بلافاصله حرارت را کم کنید تا سر نرود.

۳. جا افتادن:

درب قابلمه را نیمه‌باز بگذارید و مرتب هم بزنید تا ته نگیرد. شیر برنج باید آنقدر بجوشد تا برنج در شیر حل شود و لعاب بیندازد. غلظت آن باید مثل ماست شل باشد (چون بعد از سرد شدن سفت می‌شود).

۴. عطر و طعم:

در ۱۰ دقیقه آخر، گلاب و پودر هل سبز را اضافه کنید. اگر دوست دارید شیر برنج کمی شیرین باشد، مقداری شکر در این مرحله اضافه کنید (اما اصل شیر برنج بدون شکر است).

۵. خامه (اختیاری):

اگر می‌خواهید شیر برنج مجلسی و پرچرب باشد، یک بسته خامه صبحانه را با کمی از مواد داغ مخلوط کنید (تا نبرد) و سپس به کل قابلمه اضافه کنید و شعله را خاموش کنید.

بخش سوم:

سرو و چاشنی‌ها
شیر برنج را در ظرف بکشید. این دسر سفید و زیبا، بوم نقاشی شماست:
- سرو با شیرین‌کننده‌ها: شیر برنج را معمولاً با شیره انگور، شیره خرما، عسل یا انواع مربا (مربای گل محمدی محبوب‌ترین است) سرو می‌کنند.
- تزیین: با گل سرخ و خلال پسته تزیین کنید.

نکات مهم:

- ته دیگ: شیر برنج خیلی زود ته می‌گیرد، یک لحظه غفلت باعث بوی سوختگی شیر می‌شود.
- نگهداری: حتماً در ظرف دردار در یخچال نگه دارید چون شیر بوی یخچال را زود جذب می‌کند.